300 tysięcy osób dotkniętych kataklizmem w dystrykcie Kurigram, na północy, prawie na granicy z Indiami; kolejne 50 tysięcy rodzin wokół Sirajganj, na terenach znajdujących się nad Brahmaputrą. Rząd stara się pomóc tym, którzy nagle znaleźli się w tej trudnej sytuacji, podobnie jak organizacje międzynarodowe obecne na tym obszarze. Kościół na terenach dotkniętych klęską również robi wszystko, co możliwe, aby zapewnić pomoc, a “Caritas” jest bardzo aktywna na tym obszarze.
Chociaż istnieją obawy co do nadejścia nowych opadów, liczba powodzi dramatycznie wzrasta w południowo-wschodniej części kraju, gdzie osuwiska i powodzie w Cox’s Bazar, największym siedlisku uchodźców na świecie, zmuszają do wysiedlenia około 13 tys. Rohingyów. Co najmniej sześć ofiar wśród uchodźców – troje dzieci – piętnastu zabitych obywateli bengalskich i ponad 200 tys. tych, którzy zostali zablokowani przez powódź. Dramatyczne liczby, jakie podaje Agencja ONZ ds. Uchodźców (UNHCR), mówią o 21 tys. Rohingjów dotkniętych ulewnymi deszczami i prawie 4 tys. uszkodzonych lub zniszczonych ośrodków, w tym przychodnie i toalety.
Sytuacja związana z bardzo złą pogodą dołącza do złej sytuacji zdrowotnej z powodu Covid-19. W całym kraju na miesiąc wprowadzono nowy lockdown z powodu kolejnej fali zakażeń.
“Zamknięcie fabryk – kontynuuje ks. Alencherry – pozbawiło pracy wielu robotników. Pomimo nałożonych ograniczeń, tysiące biednych ludzi każdego dnia opuszcza swoje domy, szukając jakiejś pracy, by coś zarobić”.
Salezjanin zauważa również, że jeszcze dwa tygodnie temu wirus koncentrował się na wsiach, podczas gdy teraz zakażenia dotyczą również stolicy, przypominając, że każdego dnia ginie prawie 230 osób, a tysiące jest zarażonych.
Konsekwencje związane z pandemią dla gospodarki pozostają najbardziej niepokojącym aspektem: „Liczba biednych ludzi bardzo wzrosła w ostatnim okresie, wszystkie dochody uzyskane z pracy ostatnich pięćdziesięciu lat zostały utracone w ciągu półtora roku”.
“Mamy nadzieję, że uda nam się wrócić do normalności, że ludzie odzyskają pracę i wszyscy razem będziemy mogli odbudować nasze życie i iść dalej” – podsumowuje, patrząc z nadzieją, ks. Alencherry.
