Jakie są twoje oczekiwania, gdy chodzi o formację salezjanów?
Mam nadzieję, że gdy chodzi o formację salezjańską, położy się większy akcent na kluczowe problemy, które dotykają bezpośrednio współczesną młodzież. Salezjanie muszą podążać z duchem czasów. Mam nadzieję i modlę się o to, by formacja wzmocniła przyszłych kandydatów w wierności nauczaniu Kościoła, a jednocześnie – w praktykowaniu kultury włączenia w życie wspólnotowe.
A o czym marzysz w odniesieniu do misji realizowanej wspólnie przez salezjanów, świeckich i młodzież?
Salezjanie zawsze będą ważnymi przewodnikami dla ludzi młodych pod kątem akademickim i duchowym. Stanowią konkretne uosobienie miłości Boga do młodzieży. Jednak czasem pomijają naturalne pragnienie ludzi młodych, którzy chcą służyć Bogu, jak i zdolność ludzi młodych do bycia częścią ich posłannictwa. Jak to stwierdzili sami młodzi, którzy uczestniczyli w XXVIII Kapitule Generalnej: “My stanowimy dopełnienie dla posłannictwa, a nie jesteśmy częścią oderwaną od niego”. Tak więc marzę o czasie, w którym salezjanie włączą ludzi młodych w procesy podejmowania ważnych decyzji, i mam nadzieję, że kultura “salezjanina zza biurka” zostanie definitywnie wykorzeniona.
Co możesz powiedzieć o swoim doświadczeniu związanym z KG28?
Doświadczenie, jakie było moim udziałem, a także moich kolegów i koleżanek z różnych części świata, pozwoliło mi zrozumieć, jak bardzo wielkie było oddziaływanie dzieła Księdza Bosko. Na początku miał miejsce etap wzajemnego poznania się, ale po jakimś czasie poczuliśmy się naprawdę jak bracia i siostry, stanowiąc wszyscy rodzinę Księdza Bosko. Kontakt z nimi poszerzył moje horyzonty. Po rozmowie z nimi odczułem wdzięczność za to, czym żyję i czego jestem beneficjentem; to pozwoliło mi również nie zamykać oczu na sytuacje, którym muszą stawić czoła liczni moi bracia i siostry.
Czego oczekujesz od procesu, który nastąpi po Kapitule?
Kapituła Generalna była naprawdę wspaniałym i obiecującym wydarzeniem. Przemyślenia i wypowiedzi każdego z poszczególnych delegatów pozwoliły rzeczywiście odzwierciedlić aktualną sytuację współczesnych salezjanów. Kapituła otworzyła salezjanom drogę, która pozwoli stawić czoła alarmującym problemom, z jakimi mają do czynienia dzisiaj ludzie młodzi, i pomogła uświadomić salezjanom ich znaczącą rolę w złożonym, ale zawsze ludzkim, “cyfrowym świecie” młodzieży.
Mam nadzieję i modlę się o to, aby to z sukcesem zostało urzeczywistnione we wszystkich inspektoriach, wszystkich wspólnotach, na wszystkich podwórkach, we wszystkich szkołach i instytucjach...
