W 1878 r. powstała kolejna w Marsylii, gdzie dyrektorem został ks. Giovanni Bologna, 30-letni salezjanin włoski, profes wieczysty od 9 lat, któremu powierzono parafię ze szkołą podstawową dla ubogich chłopców i ośrodkiem dla młodych praktykantów. W tym samym roku Ksiądz Bosko zgodził się równie przejąć małą wiejską placówkę, którą prowadził przedtem ksiądz diecezjalny w La Navarre i Saint-Cyr-sur-Mer, na południu Francji.

W 1881 r. Kapituła Generalna powołała do życia Inspektorię Francji, składającą się z trzech istniejących domów (Nicea, Marsylia i La Navarra) i ustanowiła jej siedzibę w Marsylii. Pierwszym przełożonym inspektorii został ks. Paolo Albera, który w 1910 r. został Przełożonym Generalnym.

W dniu 8 grudnia 1887 r., wbrew sugestiom Rady Generalnej, ale ufając Maryi Dziewicy, która miała mu się ukazać we śnie, Ksiądz Bosko postanowił otworzyć nowy dom w Liège w Belgii. Miało to być ostatnie dzieło, którego bardzo pragnął żyjący jeszcze Ksiądz Bosko.

Rozwój salezjańskiego dzieła w kraju był szybki i piętnaście lat później, w październiku 1896 r., Francja została podzielona na dwie inspektorie. Inspektoria Południowej Francji i Północnej Afryki pw. św. Łazarza z siedzibą w Marsylii, której przełożonym był ks. Bologna, oraz Inspektorię Północnej Francji i Belgii z placówkami w Liège, Tournai i Hechtel, mająca siedzibą w Paryżu, której ks. Ronchail był pierwszym przełożonym. 

Na początku XX wieku, w obliczu rosnącej wrogości antyklerykalnej we Francji, przełożeni z Turynu postanowili utworzyć “Wizytatorię Belgijską” z 4 domami (Liège, Tournai, Hechtel, Verviers) i 51 salezjanami (11 włoskimi, 11 francuskimi i 29 belgijskimi). W następnym roku utworzono Inspektorię Belgijsko-Szwajcarską. W 1903 r., po likwidacji zgromadzeń zakonnych we Francji, wielu francuskich salezjanów wyjechało za granicę. Belgia stała się więc gościnnym krajem dla wielu, począwszy od nowicjuszy oraz studentów filozofii i teologii.

W 1999 r., inspektorie z siedzibami w Paryżu i Lyonie zostały połączone. W 2008 r. Inspektorie francuska i belgijska połączyły się, dając początek nowej Inspektorii FRB, której pierwszym inspektorem został ks. Joseph Enger.

Dzisiaj

Obecnie Inspektoria FRB liczy 113 współbraci, których średnia wieku wynosi 72 lata. W tym roku nie ma nowicjuszy, ale trzech młodych salezjanów jest w trakcie formacji. Inspektoria przyjęła też około dwudziestu salezjanów misjonarzy; są też inni przebywający czasowo (często na studiach) np. z Polski, Indii, Wietnamu czy Demokratycznej Republiki Konga. Inspektoria liczy 15 wspólnot, a od sierpnia będzie miała nowego przełożonego inspektorii , ks. Xaviera Ernsta, liczącego 43 lata, pochodzącego z Belgii.

Dzieła

We Francji i Belgii sieć dzieł salezjańskich obejmuje prawie 60 ośrodków edukacyjnych, do których uczęszcza ponad 36 000 młodych ludzi, z czego około 3000 to wychowankowie internatów. Z kolei sieć “Don Bosco Actione Sociale” (DBAS) obejmuje 96 ośrodków społecznych, stanowiąc jedną z głównych instytucji o charakterze chrześcijańskim we Francji. Obejmuje ona opieką około tysiąca nieletnich migrantów.

Ponadto Synowie Księdza Bosko opiekują się duszpastersko ośmioma parafiami, w tym jedną na Gwadelupie, we Francuskich Indiach Zachodnich.

Rodzina Salezjańska

Konsulta Rodziny Salezjańskiej spotyka się dwa razy w ciągu roku, a tworzą ją odpowiedzialni za różne gałęzie RS w regionie. Oprócz Salezjanów Księdza Bosko należą do niej: Córki Maryi Wspomożycielki, Salezjanie Współpracownicy, Byli Wychowankowie Salezjańscy i Przyjaciele Księdza Bosko, a także - choć nie należą oni do Rodziny Salezjańskiej - przedstawiciele Salezjańskiego Ruchu Młodzieżowego.

Ochotniczki Księdza Bosko, Siostry ze Zgromadzenia Świętego Michała Archanioła i wspólnota “Cançao Nova” są również obecni i aktywni na obszarze inspektorii FRB.

Wspólna misja wychowawczo-duszpasterska

W Inspektorii FRB, dobrze znanej nowemu Przełożonemu Generalnemu, ks. Fabio Attardowi, misja wychowawczo-duszpasterska jest realizowana wspólnie przez salezjanów Księdza Bosko, córki Maryi Wspomożycielki, świeckich i młodych animatorów: “Tutaj istnieje kultura wspólnego kroczenia, z coraz głębszym odczytywaniem charyzmatu salezjańskiego i rzeczywistości, w której pracujemy. Nie zapominając o entuzjazmie!” - stwierdził z zadowoleniem ks. Attard w 2018 roku.

• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
•  

Tweet